Λόρελ, Σταν

(Stan Laurel, Ούλβερστον, Αγγλία 1890 – 1965). Καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Βρετανού ηθοποιού, σεναριογράφου και παραγωγού του κινηματογράφου Άρθουρ Στάνλεϊ Τζέφερσον (Arthur Stanley Jefferson). Προερχόμενος από οικογένεια ηθοποιών, πραγματοποίησε την πρώτη του εμφάνιση στο θεατρικό σανίδι σε ηλικία μόλις 16 ετών, σε ένα μικρό θέατρο της Σκοτίας. Το 1910 ταξίδεψε για πρώτη φορά στην Αμερική με τη διάσημη τότε εταιρεία του Φρεντ Κάρνο, υποδυόμενος τους ρόλους του Τσάρλι Τσάπλιν, ενώ λίγο αργότερα αποφάσισε να εγκατασταθεί εκεί αλλάζοντας και το όνομά του. Το 1917 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο με το φιλμ Ένας τυχερός σκύλος (A lucky dog), ταινία στην οποία επρόκειτο να συναντήσει τον Όλιβερ Χάρντι, μετέπειτα στενό συνεργάτη του. Η συνεύρεσή τους ως Χονδρός και Λιγνός δεν ξεκίνησε παρά δέκα χρόνια αργότερα. Στα πλαίσια αυτού του εκρηκτικού διδύμου ο Λ. υποδύθηκε τον αφελή, αθώο ανθρωπάκο, με το μονίμως απορημένο βλέμμα, που διέπραττε συχνά γκάφες και έκλαιγε με χαρακτηριστικό τρόπο, ξύνοντας το κεφάλι του, σε απόλυτη αντίθεση με τον ορμητικό και εκρηκτικό Χάρντι. Η εξαιρετική υποκριτική του δεινότητα συνετέλεσε στην καθιέρωση ενός από τους πιο αγαπημένους τύπους όλων των εποχών. Το δίδυμο στιγμάτισε την ιστορία του κινηματογράφου, κυρίως της κωμωδίας, ξεκινώντας από τα χρόνια του βωβού και επηρεάζοντας τις επόμενες γενιές ηθοποιών. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά τον αιφνίδιο θάνατο του Χάρντι (1957), ο Λ., μολονότι συνέχισε να συγγράφει σενάρια, δεν εμφανίστηκε ξανά σε ταινία. Από τον ογκώδη αριθμό των 182 ταινιών, στις οποίες έπαιξε, ξεχωρίζουν οι: Το αβγό (1922), Σλουθ (1925), Η μάχη του αιώνα (1927), Ιπτάμενοι ελέφαντες (1928), Μια τέλεια μέρα (1929), Μουσικό κουτί (1932), Ο δρόμος για τη Δύση (1937), Great guns (1941) κ.ά.